درجه‌بندی سختی دره‌ها

به اشتراک گذاری بر روی facebook
به اشتراک گذاری بر روی twitter
به اشتراک گذاری بر روی linkedin

از چند دهه پیش ما شاهد روی آوردن روزافزون علاقه‌مندان به طبیعت و هیجان به فعالیت دره نوردی در سرتاسر جهان و کشورمان هستیم. این تردد و گرایش باعث پویایی و نوآوری تکنیک‌ها و قوانین نوین در زیر بخش‌های دره نوردی گردیده است.

از طرفی بر کسی پوشیده نیست که نبود آگاهی از شرایط منطقه و نبود برخورداری از توانایی لازم در فعالیت‌های مهیج در دل طبیعت همواره خطر را با خود به همراه دارد، به همین دلیل می‌بایست با آگاهی از نوع فعالیت، مکان تردد و بهره‌مندی از تکنیک‌های لازم و صحیح گام به منطقه نهاد؛دره نوردی هم از این قانون مستثنا نیست.

“در فعالیت دره نوردی آگاهی از شرایط دره و منطقه بسیار بنیادین و با ارزش تلقی می‌شود و به تعبیری این شرایط دره است که نفرات و اعضای تیم و زمان پیمایش را انتخاب می‌کند.”

یکی از نخستین راه‌های کسب آگاهی و اطلاعات فنی از دره‌ها رجوع به گزارش‌های تیم‌هایی است که پیش‌تر دره را پیمایش نموده‌اند. گرچه این مسئله از چند دیدگاه می‌تواند مشکل‌آفرین باشد که برجسته‌ترین ایرادات آن در زیر به‌اختصار یاد می‌شود:

  • شاید متن گزارش‌ها بسیار بلند بوده و خواندن آن مستلزم به‌کارگیری زمان فراوانی باشد.
  • اطلاعات وابسته به شرایط فنی دره در متن گزارش بسیار پراکنده و ناپیوسته قیدشده باشد و اطلاعات فنی میان توضیحات و اطلاعات غیر فنی آورده شوند که این باعث آشفتگی ذهن خواننده و عدم درک صحیح شرایط و سختی دره می‌گردد.
  • جا افتادن و قید نکردن شرایط و حتی نوشتن اطلاعات نادرست در گزارش نیز یکی دیگر از ایراداتی است که ممکن است با آن روبرو شویم.

این ایرادات باعث گردیده که مربیان، پیشکسوتان و مجریان فعالیت دره نوردی به تکاپو افتاده و زبان واحدی برای بیان درجه سختی دره‌ها تنظیم نمایند. این زبان واحد چیزی نیست جز «سیستم درجه‌بندی دره‌ها».

در همه انواع نظام درجه‌بندی دره‌ها سه پارامتر به‌عنوان متغیرهای مستقل و بنیادین در نظر گرفته‌شده‌اند، نخست میزان استفاده و کار با طناب، مؤلفه‌ی دوم نوع و مقدار درگیری با آب در دره و پارامتر سوم زمان لازم جهت پیمایش است.

در مراحل بعدی پارامترهای اختیاری دیگری مانند تعداد تنگ‌های موجود در سراسر دره و ریسک‌پذیری نیز به سه پارامتر اصلی بالا افزوده می‌گردد.

تا سال ۲۰۰۹ می‌توان گفت هر کشوری که به‌طورجدی فعالیت دره نوردی انجام می‌داد سیستم درجه‌بندی ویژه‌ی خود را لحاظ می‌کرد و درجه‌ای متناظر با قوانین داخلی خودش به دره نسبت می‌داد که مهم‌ترین این کشورها شامل آمریکا، فرانسه، اسپانیا، ایتالیا و چند کشور دیگر می‌بودند.

در ۷ مارس ۲۰۰۹ طی نشستی میان دره نوردان کشورهای گوناگون جهان از اروپا، آمریکای جنوبی و آسیا سیستم درجه‌بندی واحدی که مورد پذیرش اکثریت بود جهت درجه‌بندی دره‌ها تنظیم گردید. اگرچه امروزه هستند کشورهایی که همچنان از سیستم درجه‌بندی ویژه‌ی کشور خودشان پیروی می‌کنند که در رأس آن‌ها آمریکا قرار دارد. سیستم آمریکایی به نسبت سیستم درجه‌بندی جهانی سیستمی آسان‌تر است ولی مهم‌ترین ایراد آن دقت پایین در ارائه میزان درگیری با آب و کار با طناب است و اختلاف دیگر آن عدم تأمین درجه در جریانات بسیار نیرومند آبی است. سیستم آمریکایی یک دید کلی به دره داشته ولی در سیستم جهانی به جزئیات توجه شده است.

بنابراین به دلیل دقت بالاتر و عمومیت بیشتر، این درجه‌بندی میان دره نوردان جهان به نام سیستم جهانی شناخته می‌شود. به علت اینکه گزارش نهایی گردهمایی دره نوردان در سال ۲۰۰۹ را کشور فرانسه ارائه نموده این سیستم به سیستم درجه‌بندی فرانسوی نیز معروف است.

پیش از ارائه جداول مربوط به درجه‌بندی دره، نخست می‌بایست مفروضاتی استاندارد برای درک صحیح از شرایط منطقه، زمان و تیم را مدنظر قرار داد تا درجه اتخاذشده از بالاترین دقت برخوردار باشد و برای پیمایش‌های بعدی مبنایی صحیح باشند.

این مفروضات به شرح زیر می‌باشند:

  • به جهت استفاده برای پیمایش تیم‌های بعدی در گزارش شرایط آبی در سال و فصل پیمایش قید شود برای نمونه زمان پیمایش در دوره خشک‌سالی یا نرمال و یا تر سالی بوده است.
  • در پارامتر زمان معمولاً درجه اتخاذشده برای یک تیم 5 تا 6 نفره با سطح آمادگی معمولی برای آن دره در نظر گرفته می‌شود، به‌طور مثال یک تیم بسیار آماده یک دره را در 1 روز پیمایش می‌کنند ولی برای یک تیم معمولی زمان لازم برای پیمایش همین دره 1.5 روز است، بنابراین در زمان درجه دادن باید درجه 1.5 روز را به دره نسبت داد.
  • دره‌ها بر اثر عوامل طبیعی مانند سیل و زلزله و کم‌وزیاد شدن آب درون آنها و … مدام در حال تغییر هستند (تغییراتی مانند کم‌وزیاد شدن تعداد فرودها، پرش‌ها، دست به سنگ‌ها، موانع، پدیدار شدن یا از بین رفتن جریان‌های آبی و حوضچه‌های محبوس کننده و …)
  • درنتیجه درجه سختی آنها نیز تغییر می‌کند پس بررسی دره باید برحسب آخرین درجه و آخرین گزارش صورت گیرد.
  • درجه‌ی میزان کار با طناب، درگیری با آب و زمان پیمایش بر اساس رعایت کلیه اصول ایمنی در پیمایش و دوری از خطر کردن و ریسک باید منظور گردد.

 شیوه نمایش سختی دره:

همان‌گونه که در پیش گفته شد سختی دره‌ها با سه پارامتر اصلی مهم بیان می‌شود. در مرحله نخست پارامتر سختی‌های عمودی شامل میزان درگیری با سنگ، میزان نیاز و کار با طناب و کار فنی (Vertical) که با حرف (V) نمایش داده شده و درجه‌ی آن با شماره‌ای از 1 تا 7 تقسیم می‌شود که درجه 1 معرف پایین‌ترین کار فنی و درجه 7 نشان‌دهنده این است که بالاترین سطح فنی و مهارت کار با طناب را طلب می‌کند.

در بخش بعدی پارامتر مهم دیگری بیان می‌شود که چیزی نیست جز میزان و نوع درگیری با آب (Aquatic)، این پارامتر با حرف (A) نمایش داده شده که مانند بخش پیش از درجه‌ی 1 تا 7 متغیر است و دقیقاً مانند پارامتر پیش درجه‌ی 1 معرف پایین‌ترین سطح درگیری با آب و درجه 7 بیانگر بالاترین سطح درگیری با آب را داشته و بالاترین سطح خطر را برای دره نورد به همراه خواهد داشت.

در پایان پارامتر زمان را مدنظر قرار می‌دهیم و زمان پیمایش کامل دره را به شکل اعداد رومی (I،II،III،IV،V،VI) از 1 تا 6 نمایش می‌دهیم.

سه عامل در این درجه‌بندی دخیل است:

  1. حداکثر مدت زمان لازم جهت فرار از سیلاب
  2. حداکثر مدت زمان لازم جهت رسیدن به راه فرار دره
  3. مدت زمان لازم جهت پیمایش دره

برای درک بهتر ترتیب قرارگیری این نشانه‌ها و حروف در اینجا چند مثال ذکر می‌شود که در پایان بحث متناسب با جداول ارائه‌شده به توضیح این درجات می‌پردازیم.

  • مثال نخست: V2 A3 III

V2 در این درجه بدین معناست که سطح به‌کارگیری طناب و کار فنی برای این دره طبق جدول برابر درجه 2 است.

A3 به معنای این است که میزان درگیری با آب و شدت‌جریان برای این دره، درجه 3 بوده و در پایان زمان لازم برای پیمایش کامل این دره شماره III را به خود اختصاص داده است.

  • مثال دوم: V4 A5 IV

V4 در این درجه بدین معناست که سطح به‌کارگیری طناب و کار فنی برای این دره طبق جدول برابر درجه 4 است.

A5 به معنای این است که میزان درگیری با آب و شدت‌جریان برای این دره درجه 5 است و در پایان زمان لازم برای پیمایش کامل این دره شماره IV را به خود اختصاص داده است.

در پایان با رجوع به جدول می‌توان این درجات را تفسیر کرد و از شرایط فنی و آبی و زمانی حاکم بر دره شناختی کامل پیدا نمود.

درجه را به دو صورت نشان می‌دهند. به‌طور مثال:

2.3.III  یا   V2A3III

درجه سختی ( V ) پارامتر فنی و کار با طناب ( A ) پارامتر حجم و جریان آب
بسیار ساده (1) ·         دره افقی بوده و درگیری با سنگ ندارد.

·         به‌طورمعمول برای پیشروی نیاز به استفاده از طناب نیست.

·         امکان برگشت به ‌آسانی وجود دارد.

·         عدم وجود آب و یا راه رفتن در آب‌های کم‌عمق به‌صورت اختیاری.

·         شنا کردن اختیاری است.

·         بدون هیچ‌گونه پرش (جامپ) یا وجود سرسره‌ی آبی (اسلاید)

ساده (2) ·         دسترسی و حضور در دره ساده و آسان است.

·         حداکثر فرودها تا 10 متر است.

·         فرودها روی شیب خفته صورت می‌پذیرند.

·         صعود و فرودها ساده و بی‌خطر می‌باشند.

·         بدون درگیری با سنگ یا درگیری ساده.

·         شنا کردن در راستای حوضچه نهایتاً تا 10 متر.

·         جریان آب‌ آرام است.

·         انجام یک پرش ساده کمتر از ۳ متر.

·         وجود سرسره‌های کوتاه و با شیب کم.

کمی دشوار (3) ·         گذرگاه کمی عمودی بوده و میانگین طول آبشارها کوتاه است.

·         فرود ساده همراه با جریان کم آب است.

·         امکان فرود در حوضچه‌‌‌های کوچک و کم‌عمق زیر مسیر با آب‌های آرام

·         جهت انجام برنامه نیاز به تجهیزات فنی ساده و ابتدایی است. دسترسی به کارگاه‌ها آسان است.

·         طول فرودها نهایتاً 30 متر از آخرین کارگاه مستقل است.

·         ایجاد طناب هند‌لاین توسط نفر اول آسان است.

·         گذرگاه بر روی زمین یا در آب، لغزنده، ناپایدار، ناهموار و آشفته است.

·         صعود یا گذر از معابر با درجه صعود طبیعی 3C

·         جهت صعود یا گذر از معابر در شعاع دید، ممکن است ناچار به استفاده از طناب شویم.

·         شنا کردن نهایتاً تا 30 متر در آب‌های آرام.

·         جریان آب ضعیف بوده و بازگشت و شنای مخالف ساده است.

·         انجام پرش‌های ساده 3 تا 5 متر.

·         وجود سرسره‌‌های بلند و با شیب متوسط.

کم‌وبیش دشوار (4) ·         گذرگاه عمودی بوده و میانگین طول آبشارها متوسط است.

·         فرود همراه با جریان آب اندک تا متوسط به‌طوری‌که   می‌تواند باعث بر‌هم خوردن تعادل یا گیرکردن فرد بشود.

·         فرود یا فرودهای سخت بالای 30 متر یا دسترسی به کارگاه  فرود دشوار است.

·         برپایی کارگاه بر روی دیواره آسان است.

·         نیاز است سایش طناب با لبه‌ی سنگ مدیریت شود.

·         ایجاد طناب تراورس یا هند‌لاین توسط نفر اول دشوار است.

·         مسیر فرود یا انتهای آن از بالا پیدا نیست.

·         انتظار فرود رفتن درون حوضچه عمیق می‌رود (زیر فرود جایی جهت ایستادن نیست)

·         صعود یا گذر از معابر با درجه صعود طبیعی 4C و یا درجه صعود مصنوعی A0 امکان‌پذیر است.

·         جهت پیمایش و پیشروی ممکن است نیاز به تکنیک‌های ویژه حمایت کردن در درگیری با سنگ‌ها باشد.

·         غوطه‌وری طولانی‌مدت باعث از دست دادن گرمای بدن می‌شود.

·         به‌طور میانگین آب در راستای دره جریان دارد.

·         انجام پرش‌های ساده 5 تا 8 متر.

·         پرش فنی در محدوده‌ی تعیین‌شده یا نقاط دشوار زیر 5 متر (ممکن است سکوی پرش سُر یا شیب‌دار بوده، موانعی مانند صخره و شاخه در مسیر پرش قرار داشته و یا ممکن است حوضچه کم‌عمق و دارای موانعی مانند تخته سنگ، کنده، چوب، شاخه یا … درون خود باشد).

·         امکان گذر از سیفون‌های ساده‌ی کمتر از 1 متر درازا و یا عمق.

·         وجود سرسره‌های آبی طولانی و یا با شیب تند.

دشوار (5) ·         بیشتر گذرگاه عمودی بوده و میانگین طول آبشارها متوسط تا بلند است.

·         فرود همراه با جریان آب متوسط تا قوی

·         در هنگام فرود نیاز به مدیریت کردن مسیر فرود و حفظ تعادل احساس می‌شود.

·         در هنگام فرود با حوضچه روبرو خواهیم شد.

·         در گذرگاه‌های لغزنده و راه‌بندها نیاز به حمایت کردن داریم.

·         کشیدن و جمع‌کردن طناب دشوار است (در وضعیت شنا).

·         برپایی کارگاه‌های طبیعی دشوار است.

·         کارگاه فرود معلق است.

·         صعود یا گذر از معابر با درجه صعود طبیعی 5C و یا درجه صعود مصنوعی A1 امکان‌پذیر است.

·         غوطه‌وری طولانی‌مدت در آب سرد باعث از دست دادن قابل‌توجهی از دمای بدن نفر می‌شود.

·         جریان آب نسبتاً قوی است و می‌تواند باعث اختلال در جهت شنا کردن، گذر عرضی، توقف در آب و سایر فعالیت‌ها شود.

·         در هنگام شنا ممکن است درگیر جریان‌های آبی هیدرولیک، اددی، آندرکات و تله‌های آبی نگه‌دارنده شویم و این جریانات فرد را برای مدت کوتاهی گرفتار کند.

·         انجام پرش‌های ساده 8 تا 10 متر.

·         پرش فنی در محدوده‌ی تعیین‌شده یا نقاط دشوار 5 تا 8 متر.

·         امکان گذر از سیفون‌های ساده‌ی کمتر از 2 متر درازا و یا عمق

بسیار دشوار و در برابر خطر (۶) ·         گذرگاه به‌طور کامل عمودی بوده و میانگین طول آبشارها بلند است.

·         فرود همراه با جریان آب قوی است.

·         فرود بسیار دشوار است.

·         مدیریت در طناب‌ریزی مشهود بوده و فرود مهارت و تعادل بالایی را می‌طلبد.

·         برپایی و کار گذاشتن کارگاه دشوار است. کارگاه‌ها می‌تواند سنگ‌های لاخ شده کوچک و یا بلوک‌های سبک روی‌هم انباشته‌شده ‌باشد (کارگاه Cairn Anchor).

·         دسترسی به لبه‌ی شروع فرود بسیار دشوار است (حساسیت دسترسی جهت رول کوبی).

·         صعود یا گذر از معابر با درجه صعود طبیعی 6A و یا درجه صعود مصنوعی A2 امکان‌پذیر است.

·         مسیر بسیار لغزنده و ریزشی است.

·         آب درون حوضچه‌ی فرود به‌شدت چگالی پایینی دارد
(آب خروشان و کف‌آلود است).

·         جریان آب قوی است. شنا کردن در یک جهت میسر بوده و یا به‌سختی می‌توان به سمت موردنظر شنا کرد.

·         جریان‌های آبی هیدرولیک، اددی، آندرکات و تله‌های آبی نگه‌دارنده ممکن است فرد را برای مدتی گرفتار کرده و در خود نگه دارد.

·         بند آمدن طولانی‌مدت مسیر ممکن است باعث بسته شدن مسیر دره بشود.

·         انجام پرش‌های ساده 10 تا 14 متر.

·         پرش فنی در محدوده‌ی تعیین‌شده یا نقاط دشوار 8 تا 10 متر.

·         امکان گذر از سیفون‌های ساده‌ی کمتر از 3 متر درازا و یا عمق

·         سیفون فنی تا ۱ متر درازا و یا عمق.

بی‌نهایت دشوار و بسیار در برابر خطر (۷) ·         گذرگاه بسیار عمودی و دشوار بوده، میانگین طول آبشارها بسیار بلند است.

·         فرود همراه با جریان آب قوی تا بسیار قوی است.

·         فرود بسیار دشوار بوده و نیاز به پیش‌بینی و مدیریت در طناب ریزی مسیر دارد.

·         فرود رفتن نیازمند آشنایی و تسلط بر تکنیک‌های پیشرفته فرود، حمایت و تعادل و آهنگ فرود پیاپی دارد.

·         صعود یا گذر از معابر بسیار آسیب‌زننده بوده و شخص در برابر خطر است.

·         درجه صعود طبیعی بالاتر از 6A و یا درجه صعود مصنوعی بالاتر از A2 است.

·         دید اندک بوده و راه‌بندهای پیاپی در مسیر وجود دارد.

·         فرودها به حوضچه یا حوضچه‌هایی با جریان‌های آبی نیرومند و آسیب‌زننده ختم می‌شوند.

·         نیاز به کنترل تنفس در هنگام فرود به علت درگیری بیش‌ازحد در هنگام فرود با آب احساس می‌شود.

·         جریان آب بسیار قوی است. شنا کردن فقط در یک جهت میسر بوده و یا با سختی فراوان می‌توان به سمت موردنظر شنا کرد.

·         جریان شدید آب به همراه جریان‌های آبی هیدرولیک، اددی، آندرکات، تله‌های آبی نگه‌دارنده و … ممکن است فرد را برای مدت طولانی گرفتار کرده و در خود نگه دارد.

·         انجام پرش‌های ساده بالاتر از 14 متر

·         پرش فنی در محدوده‌ی تعیین‌شده یا نقاط دشوار بالاتر از 10 متر.

·         امکان گذر از سیفون‌های ساده با بیش از 3 متر درازا و یا عمق

·         وجود تله‌های فنی یا سیفون فنی با بیش از ۱ متر درازا و یا عمق و احتمال بسته بودن مسیر یا نداشتن دید.

  • درجه‌بندی زمانی در دره نوردی:

پارامتر دیگری که به آن پرداخته می‌شود میزان زمان لازم جهت پیمایش کامل یک دره است. این متغیر بسیار وابسته به تعداد نفرات، سطح فنی و آمادگی نفرات تیم است.

معیار درجه‌بندی مدت‌زمان
پیمایش کامل دره (دسترسی به ابتدای مسیر، پیمایش، بازگشت) حداکثر 2 ساعت زمان نیاز دارد.

گریز از سیلاب سریع و به‌سادگی امکان‌پذیر است.
راه فرار ساده در تمام طول مسیر پیمایش دره وجود دارد.

I
پیمایش کامل دره (دسترسی به ابتدای مسیر، پیمایش، بازگشت) نزدیک به 2 تا 4 ساعت زمان نیاز دارد.

گریز از سیلاب کمتر از 15 دقیقه زمان می‌برد.

رسیدن به راه فرار دره کمتر از 30 دقیقه طول می‌کشد.

II
پیمایش کامل دره (دسترسی به ابتدای مسیر، پیمایش، بازگشت) نزدیک به 4 تا 8 ساعت زمان نیاز دارد.

گریز از سیلاب کمتر از 30 دقیقه زمان می‌برد.

رسیدن به راه فرار دره کمتر از یک ساعت طول می‌کشد.

III
پیمایش کامل دره (دسترسی به ابتدای مسیر، پیمایش، بازگشت) نزدیک به 8 ساعت تا 1 روز زمان نیاز دارد.

گریز از سیلاب کمتر از یک ساعت زمان می‌برد.

رسیدن به راه فرار دره کمتر از دو ساعت طول می‌کشد.

IV
پیمایش کامل دره (دسترسی به ابتدای مسیر، پیمایش، بازگشت) نزدیک به 1 تا 2 روز زمان نیاز دارد.

گریز از سیلاب کمتر از دو ساعت زمان می‌برد.

رسیدن به راه فرار دره کمتر از چهار ساعت طول می‌کشد.

V
پیمایش کامل دره (دسترسی به ابتدای مسیر، پیمایش، بازگشت) بیشتر از 2 روز زمان نیاز دارد.

گریز از سیلاب بیش از دو ساعت زمان می‌برد.

رسیدن به راه فرار دره بیش از چهار ساعت طول می‌کشد.

VI

اکنون بار دیگر به سراغ مثال‌های بالا می‌رویم و بر اساس جداول گفته‌شده آن‌ها را تحلیل می‌کنیم:

  • توضیح مثال نخست: V2 A3 III

V2 در این درجه بدین معناست که سطح استفاده از طناب و کار فنی برای این دره بر اساس جدول برابر درجه 2 است یعنی حضور در دره ساده و آسان بوده، صعود و فرود نهایتاً 10 متر است. فرودها روی شیب خفته صورت می‌پذیرند. امکان بالا رفتن وجود دارد ولی فرد در هنگام صعود در معرض خطر نیست و A3 به معنای این است که میزان درگیری با آب و شدت‌جریان برای این دره درجه 3 است یعنی شنا کردن نهایتاً 30 متر در آب‌های آرام. امکان بازگشت به‌آسانی است و پرش ساده از 3 تا 5 متر است و شاهد آبراهه‌های دراز با شیب متوسط خواهیم بود و سرانجام زمان لازم برای پیمایش کامل این دره شماره III را به خود اختصاص داده است یعنی طی 4 تا 8 ساعت می‌توان کامل این دره را پیمایش کرد.

  • مثال دوم: V4 A5 IV

V4 در این درجه به این معناست که سطح استفاده از طناب و کار فنی برای این دره طبق جدول برابر درجه 4 است، یعنی گذرگاه عمودی بوده و میانگین طول آبشارها متوسط است. حرکت در مسیر نیاز به مدیریت حرکت تیم، مسیر و حفظ تعادل است. نیاز است سایش طناب با لبه‌ی سنگ مدیریت شود. برپایی کارگاه بر روی دیواره آسان است. بالا رفتن از مسیر با درجه صعود طبیعی 4C و یا درجه صعود مصنوعی A0 امکان‌پذیر است. در ادامه A5 به معنای این است که میزان درگیری با آب و شدت‌جریان برای این دره درجه 5 است یعنی غوطه‌وری طولانی‌مدت در آب سرد باعث از دست دادن قابل‌توجهی از دمای بدن نفر خواهد شد، جریان آب تااندازه‌ای قوی است و بازگشت دشوار بوده و مسیر شنای رو به بالا دارای پله یا حوضچه‌های کوچک است. امکان ایستادن یا تغییر جهت در آب در برخی نقاط وجود دارد. در هنگام شنا شاید درگیر جریان‌های آبی گرداب، آندرکات و هیدرولیک شویم. ممکن است تجهیزات نفر باعث گیر کردنش شود. درون دره پرش ساده از 8 تا 10 متر را خواهیم داشت. پرش در محدوده‌ی تعیین‌شده یا جاهای دشوار 5 تا 8 متر را خواهیم داشت. امکان گذر از سیفون‌های ساده‌ی کمتر از 2 متر درازا و یا عمق را در پیش خواهیم داشت و سرانجام زمان لازم برای پیمایش کامل این دره شماره IV را به خود اختصاص داده است یعنی زمان لازم برای پیمایش کامل این دره نزدیک به 8 ساعت تا یک روز کامل است.

مثال:

{دره رغز  V4 A3 IV}        {تنگ زندان  V5 A5 VI}        {کمجلV5 A1V  }        {الیت  V5 A6IV}        {اندرسم  V5 A5VI}

نکته:

در این درجه‌بندی فاکتورهای زیادی برای یک درجه دخالت می‌کنند و این کار را کمی سخت می‌نماید.

مثلاً در بخش آبی درجه 4 شامل:

پرش‌های راحت 5-8 متر، سیفون‌های کمتر از یک متر، سرسره‌های طولانی و غوطه‌وری طولانی در آب سرد است.

درجه 2 شامل:

پرش‌های راحت کمتر از 3 متر، شنا در آب آرام حداکثر به طول 10 متر، سرسره‌های کوتاه و …

حال اگر دره‌ای دارای پرش 8 متری باشد ولی سایر مشخصات درجه 2 را داشته باشد به آن درجه 4 می‌دهیم زیرا در درجه‌بندی حداکثر سختی باید در نظر گرفته شود ولی فرد مخاطب اگر گزارش را نخواند نمی‌داند درجه 4 به چه دلیل بوده. آیا سرسره طولانی بوده یا پرش 8 متری یا غوطه‌وری طولانی یا … یا ترکیبی از این‌ها.

در نتیجه نیاز است که از گزارش و نقشه، همراه با درجه سختی دره استفاده شود.

این درجه‌بندی توسطFFME (French Federation of Mountaineering and Climbing)  با همکاری

FFS (French Federation of Speleology)

و SNGM (National Trade – Union of French Mountain Guides)

و  SNAPEC (National Union of Professional Climbers and Canyoneers)

و SNPSC (National Union of Professional Speleologists and Canyoneers)

و FCAF (Federation of French Alpine Clubs) تهیه گردیده است.

بخش تکمیلی:

در درجه‌بندی اروپایی از درجه صعود مصنوعی و درجه سنگ‌نوردی فرانسوی استفاده‌شده.

جداول مربوطه جهت اطلاع بیشتر و مقایسه درجه سنگ فرانسوی با درجه یوسمیتی و سایر درجه‌ها آورده شده.

جدول مقایسه سیستم های درجه‌بندی سنگ‌نوردی
درجه‌بندی یوسیمیتی درجه‌بندی بریتانیایی درجه‌بندی فرانسوی اتحادیه بین‌المللی کوه نوردی درجه‌بندی استرالیایی درجه‌بندی اروپای شرقی درجه‌بندی فنلاندی درجه‌بندی برزیلی
فنی بودن شدت (سختی)
5.2 1 I Isup
5.3 2 II 11 II
5.4 3 III 12 IIsup
5.5 4a VD 4 IV III
5.6 S 5a -V 13 5- IIIsup
5.7 4b HS 5b V 14 5 IV
4c +V 15
5.8 VS 5c -VI 16 VIIa 5+ IVsup
5.9 5a HVS 6a VI 17 VIIb V
5.10a E1 6a+ +VI 18 VIIc 6- VI
5.10b 5b 19 VI/VI+
5.10c E2 6b VII− 20 VIIIa 6 VIsup/VI+
5.10d 5c 6b+ VII 21 VIIIb VIsup
5.11a E3 6c VII+ 22 VIIIc 6+ 7a
5.11b 6c+ 23 7b
5.11c 6a E4 7a VIII− 24 IXa 7+ 7c
5.11d 7a+ VIII IXb 7 8a
5.12a E5 7b VIII+ 25 IXc 7+ 8b
5.12b 6b 7b+ 26 8- 8c
5.12c E6 7c IX− 27 Xa 8 9a
5.12d 6c 7c+ IX 28 Xb 8+ 9b
5.13a E7 8a IX+ 29 Xc 9- 9c
5.13b 9
5.13c 7a 8a+ X- 30 9+ 10a
5.13d E8 8b X 31 10- 10b
5.14a 8b+ X+ 32 10 10c
5.14b 7b 8c 10+ 11a
5.14c E9 8c+ XI− 33 11- 11b
5.14d 7c 9a XI 34 11 11c
5.15a 9a+ 12a

 

درجه‌بندی صعودهاي مصنوعی

 

-A0 صعود طبیعی روي مسیرهاي آماده، بعضاً نیاز است میانی‌ها را بگیرید.

-A1 صعود مصنوعی با رکاب و دیزي چین و سایر تجهیزات تکنیک صعود مصنوعی. حمایت‌های میانی قابل‌اطمینان هستند.

-A2 صعود مصنوعی با ابزارهاي حمایت میانی قابل‌اطمینان، بعضاً در میان چندین حمایت میانی خوب یک حمایت میانی در شرایط ایده آل نصب نشده مثلاً به‌صورت ترکیبی نصب‌شده. سقوط به علت پاندول از1 متر تا 10 متر.

-A2+در این مرحله صعودکننده باید مسلط به مهارت‌های سرطناب، ابزار گذاری و پیدا کردن مسیر باشد. تعداد ابزارهاي غیرقابل‌اعتماد بیشتر از حالت قبل است، سقوط به علت پاندولی حدود 10 متر.

-A3 صعود این درجه از مسیر ملزم به داشتن مهارت سرطناب، ابزار گذاری و مسیریابی در حد فوق‌العاده است. در این صعود از انواع هوك‌ها (ناخنی‌ها و کم‌ها)، میخ‌های مینیاتوري، کوپر هد، ابزارهاي میانی بسیار ریز با تحمل کم و سایر ابزارهاي خاص این نوع صعودها به‌کرات استفاده می‌شود.

سقوط احتمالی بر اثر پاندولی کمتر از 15 متر که خطرناك بوده و احتمال جراحت در پی دارد.

-A3+صعود مانند مرحله قبل، اما یافتن محل ابزار گذاری زمان بیشتري می‌طلبد و سقوط بر اثر پاندولی حدود 15 متر.

-A4 داشتن مهارت سرطناب، ابزار گذاری، مسیریابی و کنترل پاندولی در حد» عالی« الزامی است. چیزي بین 20 تا 30 متر سقوط به علت پاندولی احتمال داشته و سقوط واقعاً خطرناك است.

-A4+زمان بیشتري براي کارگذاري مسیر A4 صرف می‌شود. سقوط به علت پاندولی منجر به حدود 30 متر سقوط می‌شود.

-A5 فقط از ابزار نامطمئن و عوارض نامطمئن مسیر استفاده‌شده. سقوط بر اثر پاندولی حدود 60 متر.

-A6 مسیر A5 با کارگاه .A5

سخن پایانی

برخی از کشورها دارای نظام درجه‌بندی ویژه‌ی خودشان می‌باشند. با این‌ وجود گرایش دارند نوعی استانداردسازی صورت پذیرد. گرچه هنوز کارهای فراوانی برای استانداردسازی باید انجام گیرد. در این دسته‌بندی پارامترهای بسیاری می‌تواند افزوده شود و می‌بایست با شناسایی انواع دره‌ها لحاظ شود.

منبع: طرح درس مقدماتی دره نوردی فدراسیون کوه‌نوردی و صعودهای ورزشی

تهیه، تنظیم و ترجمه: امیر جلوانی، حسین شایگان، حسین رضواندوست، سعید تقوی

مجموعه دره و دره نوردی ایران با هدف گسترش دانش فنی و ارتقا سطح علمی ورزش دره نوردی با همکاری فدراسیون دره نوردی ایران با تلاش متخصصان این رشته فعالیت خود را در سال 1385 آغاز نموده است .

اشتراک در خبرنامه ایران کنیون

Click edit button to change this text. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit