دره نوردی یا دره پیمایی
پیمایش دره‌ها ممکن است به مهارت‌هایی از قبیل پیاده‌روی، کوه‌نوردی، پرش، لیز خوردن، شنا، درگیری با آب و جریان‌های هیدرولیک، درگیری با سنگ، صعود و فرود همراه باکار فنی و استفاده از طناب و… نیاز داشته باشد که لازم است شخصی که اقدام به دره نوردی می‌کند مهارت‌های لازم در این زمینه را داشته باشد.
البته در لغت تفاوتی بین دره پیمایی و دره نوردی قائل شده‌اند که می‌توان آن را این‌گونه بیان کرد:
دره نوردی:
پیمایش دره که بعضی از موارد ذکرشده در بالا مانند کار فنی و استفاده از طناب، درگیری با سنگ، جریان‌های آب و … را به همراه دارد مانند دره اندرسم، کمجل، چاک رود، تنگ زندان، رغز، سجک و …
دره پیمایی:
عمومی‌تر بوده و بیشتر به پیاده‌روی در دره‌هایی که نیاز به کار فنی خاصی نداشته و درگیری آن با محیط کم است اطلاق می‌گردد اما هم دره نوردی و هم دره پیمایی معمولاً به کار با طناب نیازمند است مانند دره آتشگاه در شهرستان لردگان، تنگ واشی در استان تهران، دره بهشت گمشده در استان فارس و… البته در مقیاس‌های بزرگ‌تر، دره‌های بزرگی وجود دارد همانند دره چالوس، هراز، ارمند و … که محل عبور و مرور، سکونت، زراعت و … است که در این مدل از دره‌ها فعالیت‌هایی همچون پیاده‌روی، سنگ‌نوردی، ماهیگیری، شنا و حتی قایق‌سواری در آب‌های خروشان (Rafting) انجام می‌گیرد.
منبع:
طرح درس مقدماتی دره نوردی فدراسیون کوه‌نوردی و صعودهای ورزشی
تهیه، تنظیم و ترجمه: فرشته مدرس و امیر جلوانی
